Orpg - Money and Power* MirandaHart

Alleen MirandaHart en Robin mogen reageren.
verhaallijn en bio's weten wij.

Ik;

Naam: Jake Adams

Mijn char heet Meredith GeenAchternaam

Meredith

Ik hees mijn schoudertas over mijn schouder en haalde een hand door mijn bruine haar, dat loshing. Ik stond al zeker een kwartier op mijn beste vriendin, Elisabeth, te wachten. We hadden samen afgesproken om een namiddag samen door te brengen, maar, zoals gewoonlijk, was ze weer eens veel te laat. Helaas gaf dat wachten me de kans om na te denken over Jake...
'Niet aan denken, Mer. Hij is je tijd niet waard,' sprak ik hardop tegen mezelf. En het was ook zo. Jake had verdomme in drugs gehandeld! Ik was me dood geschrokken toen er maanden geleden een agent bij me op de stoep had gestaan. Godzijdank was ik alleen thuis geweest en wisten mijn ouders er niets van. Mijn moeder, overbezorgd als ze is, zou me van de universiteit afhalen als ze wist wat voor iemand Jake was. Niet dat ze wist dat er een Jake in mijn leven had bestaan. Mijn moeder en ik hadden nu niet de beste band ter wereld. Mijn vader en ik kwamen beter overeen, maar dat kon ook komen omdat hij, na drie zoons te hebben, ook een dochter wou. En ik was die dochter.
Ik stak mijn handen in de zakken van mijn jas en tikte ongeduldig met mijn voet. Ik leunde tegen het parkbankje naast me en hield mijn blik strak op het pad gericht. Waar bleef Elisabeth nou?

Jake

Vandaag was de dag dat ik vrijgelaten werd. 's Morgens om  10.30 kwamen de gevangenis bewakers me ophalen vanuit mijn cel en brachten me naar het kantoor van mijn leidinggevende. Ik werd tegenover hem op een stoel gedrukt en keek mijn leidinggevende aan. ''Jake, u wordt vandaag eerder vrijgelaten door goed gedrag. U zult alle eigendommen terugkrijgen, maar er zit een nadeel aan. Als u de komende 6 maanden weer actief te werk gaat. Moet u weer terug komen en uw normale straf uitzetten, plus uw nieuwe gevangenis straf die de rechter voor uw beslist.'' Ik keek hem aan en knikte met mijn hoofd. Ik wist niet wat te zeggen, ik dacht alleen maar aan Meredith en of ze me nog wilt. De gevangenisbewakers pakte me weer bij mijn bovenarmen op een namen we mee naar buiten en gaven mijn eigendommen terug. Het grote hek ging langzaam open en liep naar buiten. Het leek of het hek sneller sloot. Ik zag Meredith of een van mijn vrienden niet om mij op te halen. ''Zouden ze het wel weten dat ik vrij ben?'' Vroeg ik aan mezelf. Het was een lange wandeling naar college. Na uren te lopen zag ik het eerste gebouw in de verte staan. Zoveel was er niet veranderd in de tijd dat ik er niet was. Ik kwam langs het studentenhuis van Dave, hij is me nog steeds iets verschuldigd door deze gevangenis straf waar ik voor moest opdraaien. Ik liep richting het studentenhuis van Meredith. De weg ernaartoe was niet lang meer, maar toch niet fijn. Alle mensen die ik onderweg tegenkwam, keken me allemaal smerig aan. Het leek net of ze me allemaal kennen. Hoe weet iedereen dit? Ik liep het trapje voor de deur op en drukte op de deurbel. Het duurde even tot iemand open deed, het was al 19.00 's avonds. De deur ging langzaam open, ik zag niet wie het was. Door alle haren die voor haar gezicht zaten. ''Ik zoek Meredith, is ze er?'' Vroeg ik met een rustige, verlegen stem.

Meredith

Toen er nog eens tien minuten verstreken waren, zocht ik in mijn tas naar mijn mobieltje. Ik ontgrendelde het scherm, zocht in mijn contacten en belde Elisabeth op. Na twee keer overgaan, nam ze op.
'Beth, waar zit je in godsnaam? Ik wacht al vijfentwintig minuten op je!' zei ik, duidelijk geïrriteerd. Ik legde mijn bles goed terwijl ze zich verontschuldigde en vertelde dat er iets tussen was gekomen. Veel liet ze er niet over los, dus vroeg ik ernaar.
'Oh, Mer, Kyle heeft me mee uit gevraagd en om negen uur moet ik klaar zijn!' kwetterde ze opgewonden.
'Beth, het is zeven uur of zo. Je hebt toch nog tijd genoeg? Ach, weet je wat, laat ook maar. Veel plezier met Kyle,' zei ik.
'Bedankt, Mer. Je bent de beste.'
ik stak mijn mobieltje weer weg, draaide me om en liep het park uit. Het park was gelukkig niet zo ver bij de campus vandaan, dus had ik maar een paar minuten nodig om weer bij mijn studentenhuis te geraken. Die korte tijd was vooral te danken aan het feit dat ik erg snel had gewandeld. Toen het huis in zicht kwam, zag ik Charlotte, die door iedereen 'Charlie werd genoemd, in de deuropening staan, met een jongen op de stoep. Ik kende die houding ergens van, maar wie zou er nu bij ons op bezoek...
'Oh!' was mijn reactie toen ik hém herkende. Helaas merkte Charlie me op en zwaaide ze naar me. Nu kon ik het wegrennen wel vergeten. Wegrennen was dan misschien flauw, maar hé, soms moest je gewoon flauw zijn. Zuchtend kwam ik dichterbij.
'Hey, Charlie,' begroette ik haar en ik liep langs Jake en haar heen, het studentenhuis in. De twee andere meiden waren er niet, dus was enkel Charlie getuige van deze gênante gebeurtenis. Ik rende de trap op naar mijn kamer en smeet de deur achter me dicht. Mijn tas gooide ik op de grond.

Jake

Ik zag Meredith achter me verschijnen en keek met grote ogen naar haar. In de afgelopen maanden dat ik er niet was is ze nog mooier geworden. Toen ze dichterbij kwam wilde ik zeggen, maar er kwam geen geluid meer uit mijn mond. Toen ze naar binnen liep en mij negeerde voelde ik me weer eenzaam en ongelukkig. ''MEREDITH!'' Schreeuwde ik hard, iedereen die langs het studentenhuis liep. Bleven even stil staan en keken naar mij. ''Laat me naar binnen!'' Zei ik toch op een kalme maar toch ruwe stem tegen het meisje die in de deuropening stond. Ze ging niet opzij en ik duwde haar iets te hard weg, zodat ze in de struiken terecht was gekomen die naast de deuropening stonden. Ik stormde naar binnen en zag Meredith nergens meer. Elke kamer ging ik langs op de begane grond. Opeens hoorde ik een deur heel erg hard dichtgaan. Ik rende de trap op, net op de laatste trede viel ik, maar stond gelijk op. Ik keek achter me, niemand heeft het gezien 'gelukkig'. Ik liep naar de eerste kamerdeur die ik tegen kwam. Niemand die in de kamers was leek op de Meredith die ik net heb gezien. Ik kwam bij de laatste witte deur aan en maakt hem voorzichtig open. ''Meredith? Ben je hier? We moeten echt praten.'' Ik deed de deur helemaal open en zag Meredith in de kamer staan en liep naar haar toe. ''Alsjeblieft?''.

Meredith

Ruw kamde ik met mijn vingers door mijn donkerbruine haren. Wat deed Jake hier? Wat bezielde hem langs te komen? Ik rende naar het raam, dat uitzicht bood op het paadje dat naar het huis liep. Ik zag nog net hoe Jake Charlie aan de kant duwde, waardoor het blonde meisje in de struiken belandde. Ze stond verontwaardigd op, maar bloosde ook hevig. Het was ook best gênant om zoiets op de campus mee te maken. Toen ik mijn naam hoorde, kromp ik ineen. Ik draaide me om naar de deur toen ik iemand op de trap hoorde. Ik zocht steun tegen de vensterbank, waardoor deze irritant in mijn bovenbenen prikte, terwijl ik de kamerdeur in de gaten hield. Ik hoorde deuren open en dicht gaan, en de voetstappen kwamen dichterbij. Mijn ademhaling versnelde. Hij was er bijna... De deurklink ging naar beneden en de deur ging op een kier open. Ik hoorde Jake's stem en mijn adem stokte. Snel klapte ik mijn mond dicht. Een seconde later zwaaide de deur open en stond hij in de deuropening. Hij zag er anders uit, gehard door de gevangenis, maar ook schuldbewust. Mijn hart sloeg een slag over toen ik zijn stem weer hoorde en ik hield de vensterbank achter me steviger vast. 'Ik heb je niets te vertellen,' zei ik snel, hem aankijkend. Daarna keerde ik hem mijn rug toe en keek naar buiten, mijn armen over elkaar geslagen, zodat hij mijn trillende handen niet kon zien.

Jake

''Ik heb je niks te vertellen.'' Deze zin spookte op de snelste manier door mijn gedachte heen. Ik wilde naar haar toe lopen, maar zag dat ze me rug toe keerde. na een paar seconden stil te staan op dezelfde plek, kijkend naar haar achterkant. Liep ik naar haar toe en ging achter haar staan. Voorzichtig legde ik mijn handen om haar heupen en legde mijn hoofd op een van haar schouders. Ik draaide mijn hoofd, maar toch bleef die op haar schouder liggen. ''Laat het me uitleggen. Ik hou van je en wil alles doen om het mezelf te vergeven.'' Zei ik zachtjes in haar oor en zoende haar nek. Na een paar zoenen in haar nek, trok ik me terug. ''Ik hou van je.'' Zei ik nog meerdere keren tegen een gekeerde rug. In mijn hoofd bleef nog steeds die zin rondspoken ''Ik heb je niks te vertellen.'' . Ik gaf de moed voor vandaag op en liep terug naar de deur toe en opende hem. Ik keek nog achter me naar Meredith of ze toch met me wilde praten, maar dat was niet zo. Ik sloot de deur weer achter me en zag veel meiden voor de deur van Meredith staan. Ik liep duwde me door de meiden heen en liep de trap af naar de voordeur. In mijn ooghoeken zag ik dat ze me achterna liepen. In de deuropening stond het meisje dat ik net in de struiken heb geduwd. ''Hoe durf je!'' Schreeuwde ze naar me. ''Ik wil alleen mijn vrienden weer terug.'' Zei ik tegen haar en keek haar recht in de ogen aan. Ze liep meer naar me toe en zette haar lippen op de mijne. Ik probeerde me weg te drukken, maar was te verdrietig over Meredith. Toch lukt het naar een aantal seconden. ''BEN JE GEK GEWORDEN!'' Schreeuwde ik naar het blonde meisje. En stormde het studentenhuis uit. Hopelijk vind ik voor vannacht een verblijf.

Citeer
Meredith

Mijn ademhaling had ik onder controle, mijn knieën knikten niet, maar mijn hart deed de grootste moeite om uit mijn borstkas te springen. Zeker toen ik hem dichter naar me toe hoorde komen. Zijn warme handen lagen al snel om mijn heupen, alsof ze voor mijn heupen waren gemaakt. Ik klemde mijn kaken op elkaar, vastbesloten geen kik te geven. Alleen werd dat nogal moeilijk toen hij ook nog zijn hoofd op mijn schouder legde en die dingen zei. Het leek wel alsof hij er echt spijt van had. Nee, Meredith, dat heeft hij niet. Hou je hoofd erbij, sprak ik in gedachten tot mezelf. Ik reageerde niet op zijn woorden, maar sloot wel mijn ogen toen hij me in mijn nek kuste. Waarom kon hij zo'n dingen met me doen? Hij leek me altijd weer voor zich te kunnen winnen. Plots stopte hij met me te kussen en verbrak ons lichamelijke contact. 'Ik hou van je,' hoorde ik hem verscheidene keren tegen me zeggen, maar iedere keer als hij die drie woorden uitsprak, reageerde ik niet. Toen hij mijn kamer uit was, legde ik mijn trillende handen weer op de vensterbank voor steun. Ik hoorde de meiden van het gebouw wat tegen hem zeggen en hoorde ze daarna allemaal de trap af rennen. Ik staarde uit het raam en zag Charlie en Jake nog net. Mijn adem stokte toen Charlie haar lippen op de zijne drukte. Het ergste was nog wel dat hij het contact niet meteen verbrak. De tranen sprongen me in de ogen en nu wist ik het zeker: het was over tussen ons en ik zou hem niet terugnemen.

Jake

Ik keek op mijn horloge en het was inmiddels al 11.00 uur 's avonds. Ik kwam langs een rustig steegje waar geen troep lag. Ik keek er enkele minuten naar en liep erin. Ik ging aan het einde zitten tegen een muur. En trok mijn vest meer over me heen. Mijn gedachte was nog helemaal gefocust op Meredith en wat ze allemaal van me zal denken. Sowieso na die kus met een meisje waar ik niet eens de naam van weet. Ik weet niet of ze het gezien heeft, maar ze komt het wel te weten. Na uren daar gezeten te hebben, zonder in slaap te vallen en na te denken over Meredith. Stond ik weer op en liep uit het steegje. ''In de gevangenis leven, was nog beter als dit.'' Zei ik tegen mezelf toen ik verder liep terug naar de campus. Alle lantarenpalen waren al aan en bijna niemand was meer op straat te bekennen. 'Zou ik terug gaan naar Meredith of tenminste dat studentenhuis?' Na zoveel keren deze vraag te herhalen ging ik ervoor en liep naar het studentenhuis toe. Er was geen sprankeltje licht meer te kennen in het huis. Ik stapte het trapje voor de deur weer op en draaide aan de deurklink. Natuurlijk was die niet open. Ik sprong over het hekwerk naar de achterkant van het studentenhuis en duwde mezelf tegen de deur. Deze was wel open, daardoor viel ik hard tegen de grond. Hopelijk heeft niemand het gemerkt. Zachtjes sloop ik naar de woonkamer, hier zal vast een bank staan. Ik trok mijn shirt uit en legde hem over de leuning van de bank heen. Zelf ging ik op de bank liggen en viel binnen een paar minuten inslaap.

Meredith

Uiteraard was ik, toen Charlie het huis weer was binnen gegaan, kwaad naar beneden gerend en had ik haar een harde duw gegeven. Ik reageerde niet op haar verontwaardigde kreten en vragen waarom ik dit deed. Ze wist het goed genoeg. Het was niet omdat Jake en ik niet meer samen waren, dat hem zomaar voor mijn ogen kon inpikken. Weer op mijn kamer aangekomen, draaide ik de deur op slot en legde mezelf op het bed. Ik kleedde me om en kroop onder de lakens. Helaas voor mij kon ik de slaap niet vatten. Ook voelde mijn keel nogal droog aan. Zuchtend verliet ik mijn kamer en liep naar beneden, waar ik geheel onverwachts Jake op de bank aantrof. Wat deed hij in godsnaam in mijn huis? En hoe was hij hier binnengekomen? Op de toppen van mijn tenen liep ik naar de keuken, waar ik een glas water voor mezelf inschonk. Ik dronk het leeg en vulde het daarna weer, ditmaal met kraantjeswater. Muisstil sloop ik naar de bank, waarna ik het glas boven Jake's slapende hoofd leeg kieperde. Het water spatte op zijn hoofd en de bank, maar enkel dat eerste kon me interesseren. Ik begaf me weer richting de keuken om het glas weg te zetten en bleef nonchalant in de deuropening staan, wachtend op een reactie.

''WAT TE FUCK!'' Schreeuwde ik, toen iemand me uit mijn slaap verdreef met water. Ik deed mijn rug omhoog, zodat ik rechtop zat en stond de snelste manier op vanaf de bank. Na een paar seconden naar mezelf kijken hoe nat ik was, zag ik Meredith in de deuropening van de woonkamer staan. ''Heb jij dit gedaan?'' Vroeg ik op een gewone toon tegen Meredith en rolde mijn ogen. Omdat ik toch wist dat ze dit heeft gedaan. Voorzichtig liep ik naar haar toe en pakte haar vast bij haar middel. Ik keek haar aan in der magische bruine ogen. Langzaam ging ik richtig haar schouder en praatte zachtjes in haar oor. ''Alsjeblieft vergeef me, je bent mijn alles.'' Even was ik stil en genoot van dit moment. ''Ik zal eke vraag die je hebt eerlijk beantwoorden en vertellen waarom Dave je lastig valt.'' Voorzichtig haalde ik mijn handen van haar middel af en keek weer aandachtig in Meredith's ogen. Ik stapte achteruit en liep weer naar de bank toe. Nog steeds met mijn gezicht naar haar toe, ging ik weer op het natte gedeelte van de bank zitten en trok op de snelste manier mijn shirt weer aan. ''Laat me alles alsjeblieft uitleggen, ik kon er niks aan doen.'' Na mijn zin legde ik mijn palmen van mijn handen op mijn gezicht en boog mijn hoofd naar beneden. In de hoop dat ze naast me kwam zitten. Het gevoel dat mij weer op het slechtste pad zette, kwam weer opdagen. 'Denk er niet aan om nu iets stuk te maken.' Zei ik in mijn gedachte tig keer achter elkaar. ''Alsjeblieft Mer, je bent echt de enigste persoon waar ik van houd.''

Citeer
Meredith

Hij vloekte luid toen hij wakker werd, maar ik gaf geen kik; tijdens onze relatie had hij ook best vaak gevloekt, dus was ik zij getier al gewoon. Hij ging rechtop zitten en stelde de belachelijkste vraag die hij maar kon stellen: 'Heb jij dit gedaan?' Ik rolde uitgebreid met mijn ogen. 'Wie anders? Zie jij hier iemand anders staan?' antwoordde ik kattig. Mijn ogen vernauwden zich tot spleetjes toen hij van de bank afkwam en naar me toe liep. Hij legde zijn handen om mijn middel en ik zette een stap achteruit. Toch bleven zijn handen om mijn heupen liggen, waardoor ik de warmte ervan door mijn dunne shirt heen kon voelen. Zijn mond kwam verdacht dicht bij mijn oor hangen en zachtjes zei hij dingen tegen me. Ik dacht na over wat hij had gezegd en toen hij afstand nam en weer op de bank ging zitten, beet ik op mijn lip, nadenkend. Ik kwam niet naast hem zitten, ook al leek hij dat te hopen, maar verzachtte mijn houding tegenover hem wel, totdat hij dat laatste zei. Een snerende opmerking kon ik niet binnenhouden. 'Als geld een persoon was, zou je niet meer van mij houden,' zei ik op een kille toon. Ik haalde een hand door mijn haar en dacht kort even na. Misschien was ik wel te hard. Hij zei toch dat hij het wou uitleggen? Met soepele passen stapte ik naar hem toe en ging voor hem staan. Ik legde mijn hand onder zijn kin en duwde deze naar boven, zodat hij me moest aankijken en meer rechtop zat. Daarna pakte ik hem bij zijn shirt vast en gaf er een ruk aan. 'Kom mee naar boven,' zei ik, nu toch al iets rustiger. Ik gaf nog een ruk aan zijn shirt en verliet dan de woonkamer, om vervolgens de trap op te lopen en mijn kamer binnen te gaan.

Jake

Langzaam liep ik Meredith achterna naar boven toe. Eindelijk waren we boven aangekomen voor Meredith's kamerdeur, vroeg ik me af waarom ze dit deed. Voordat ze de deurklink wilde vastpakken, pakt ik haar rechterhand losjes vast. ''Waarom doe je dit?'' Vroeg ik aan Meredith, maar ik heb geen antwoord terug gehad. Ik liep samen met haar naar binnen en sloot de deur weer. Rustig ging ik op haar bureaustoel zitten en legde mijn voeten schuin op het bureau. ''Het begon met mijn ouders. In de tijd dat ik in Engeland geleefd heb, ben veranderd tot de Jake die ik nu ben. Dit konden mijn ouders niet toestaan en willen bijna niks meer met me te maken hebben. Daardoor hebben ze me hier naartoe gestuurd. Midden vorig schooljaar, kreeg ik berichten van de bank, school en verzekering dat ik niets had betaald. Ik ging hier achteraan en heb ontdekt dat mijn ouders niks meer betaalde. Om alles gewoon te betalen zocht ik in de tussentijd een baan. Ik had er een gevonden, maar wilde mijn overige tijd aan jouw besteden. Dus die baan ging niet door. Samen ontmoette we Dave, later kwam ik erachter dat hij in de drugshandel zat en dat hij er grof geld mee verdiend. Hij bood me aan om hem mee te helpen, dit wilde ik eerst niet, maar door de toestand kon ik niks anders. Na een tijdje kon ik weer alles betalen en jouw gewoon mee uit eten nemen of kleinigheidjes voor je kopen. Dit vond ik zo fijn om jouw gelukkig te zien, dat ik dieper in het vak ging. Aantal keren was het gelukt, maar de laatste keer niet. Ik heb er zo'n spijt van Mer, hopelijk begrijp je mij.'' Ik liet mijn hoofd naar beneden zakken en er viel snel een traan uit mijn oog. "En waarom Dave je lastig valt, is nog een groter verhaal.'' Zei ik op de zachtste toon die ik had. Ik haalde mijn benen van het bureau af en stond op. Met mijn hoofd nog steeds naar de grond gericht, liep ik naar Meredith toe. Ik omhelsde haar en er vielen meer tranen uit mijn ogen. ''Alsjeblieft?''

Meredith

Hij volgde me; ik had dan ook niet anders verwacht. Toen hij echter mijn hand vastpakte en me vroeg waarom ik dit deed, reageerde ik niet. Hij moest stil zijn! Ik kon het niet riskeren dat de meiden iets zouden horen en me hier met hem zouden betrappen. Ook ik had een naam hoog te houden, zeker na dat gedoe met die drugs van hem. Hij sloot de deur achter ons en ging op mijn bureaustoel zitten. Zelf bleef ik rechtop staan, mijn armen over elkaar geslagen en hem aankijkend. Hij begon te vertellen over Engeland, de geldproblemen, zijn ouders die niet meer betaalden en uiteindelijk zijn handel in drugs. Op het einde van zijn uitleg, liet hij zijn hoofd hangen en zag ik een eenzame traan over zijn wang glijden. Vooral het deel over dat hij het deels voor mij had gedaan, raakte me, maar aan de andere kant was ik zo kwaad op hem. We hadden dit samen kunnen bespreken en een oplossing kunnen zoeken. Alleen had hij het in zijn eentje proberen op te lossen, en we wisten beide hoe dat was afgelopen. Hij had goddomme een celstraf gehad. Mijn ex-vriendje had een strafblad. Toen ik Dave's naam hoorde, keek ik hem bedenkelijk aan. Die jongen had me vooral de eerste weken naar geld gevraagd, geld dat ik nooit had gezien, waar ik het bestaan niet eens van af wist. Hij stond op en omhelsde me, terwijl de tranen over zijn wangen stroomden. Aarzelend beantwoordde ik zijn omhelzing en speelde met zijn haar, dat langer was dan de laatste keer dat ik hem had gezien. 'Je kan wel hier blijven slapen als je wilt,' zei ik toen ik mijn stem hervonden had. 'Op de grond, natuurlijk. Maar vertel eerst eens over Dave. Waarom hij me naar dat geld vroeg,' zei ik. Mijn linkerhand had om zijn middel gelegd, terwijl mijn rechterhand nog op zijn achterhoofd rustte.

Jake

Ik stopte meteen mijn tranen toen ze over Dave begon. Voorzichtig probeerde ik me los te maken uit de greep van Meredith. ''Dat wil je echt niet weten. Ga maar weer slapen, morgen zal ik je alles vertellen.'' Ik probeerde de blik van Meredith niet te zien, ik weet dat ze het wil weten. Maar het is zo'n moeilijk verhaal om te snappen. Ik trok mijn shirt snel uit over mijn hoofd en gaf het aan Meredith. ''Ik weet dat je daar vroeger graag in sliep'' en haalde een wenkbrauw lachend op. Ik zag het bed voor me en liep ernaartoe. ''echt waar?'' Vroeg ik, maar ging tegelijkertijd op de grond zitten en zette mijn rug tegen de zijkant van het bed. Mijn gevoel was helemaal veranderd na wat er beneden gebeurt was, ik wilde niks kapot maken, niemand pijn doen. Dit gevoel komt alleen dat Mer bij me is, daarom voel ik me vertrouwd. Toch weet ik dat ze me niet zomaar vergeet. Na een paar minuten viel ik inslaap met mijn gedachte naar Meredith toe. Ik weet niet hoe, maar alles wat dit jaar is gebeurd speelde weer af in mijn dromen. Ik schrok wakker en lag nog steeds op de grond met mijn rug tegen het bed aan. Mijn hoofd voelde zwaar aan en kreeg een bonkende koppijn. Hierdoor stond ik op en zag hoe schattig Mer lag te slapen. Dit tweepersoonsbed waar Mer en ik zoveel tijd in hebben doorgebracht. Rustig deed ik het dekbed omhoog en legde het een beetje weg, zodat ik kon zitten. Ik ging zitten en boog voorover om de veters van mijn Vans los te maken. Ik zette mijn Vans weg en probeerde zachtjes in het bed te gaan. Het was gelukt zonder Meredith wakker te maken, later trok ik het dekbed weer over me heen en viel inslaap.

Meredith

Hij maakte zich los uit onze omhelzing en toen hij dat zo zei, keek ik hem fronsend aan. Waarom wilde hij het niet nu vertellen? Zo erg kon het niet zijn. Toch? Hij veranderde slinks van onderwerp door zijn shirt uit te trekken en het me aan te geven. Ongewild gleed mijn blik af naar zijn verschillende tattoeages. Ik pakte het shirt aan en legde het op het voeteind van mijn tweepersoonsbed. 'Inderdaad, Jake. Ik sliep er vróéger graag in,' zei ik met nadruk. Hij zette zich gelukkig op de grond en deed niet moeilijk over mijn eis. Zelf kroop ik onder mijn dekbed en trok het laken tot over mijn borst op, waarna ik hem mijn rug toekeerde. Vrij snel viel ik in slaap; de vermoeidheid had me dan ook snel te pakken gekregen.
De volgende ochtend werd ik gewekt door het lawaai van de douche. Ik gokte op Charlie. Ik wreef met mijn hand door mijn ogen om ze open te kunnen houden en merkte dan pas het gewicht naast me op. Ook voelde ik nu pas de hand die om mijn heup lag. Geschrokken keek ik om. Jake lag naast me in het bed. Míjn bed. Het bed waarvan ik had gezegd dat hij er niet in mocht liggen. Ik klemde mijn kaken op elkaar, pakte zijn arm vast en legde deze aan de kant. Vervolgens haalde ik met mijn vlakke hand naar hem uit en sloeg hem in zijn gezicht. Daarna stond ik op, griste zijn shirt van het bed en pakte zijn schoenen vast. 'Maak verdomme dat je uit mijn kamer verdwijnt!' siste ik, vooral omdat ik niet wou dat de meiden me hoorden. Ik smeet zijn shirt naar zijn hoofd, gevolgd door zijn schoenen.

Jake

Ik schrok me kapot toen er iets naar me gegooid werd, het waren mijn schoenen en shirt. ''Wat is er in godsnaam aan de hand mer!'' Ik stond op en trok mijn schoenen op de normale versie aan. ''Doe nou eens rustig aan! En vertel wat er aan de hand is.'' Ik stond op en liep naar haar toe, pakte haar bij der middel en zoende haar heftig op der lippen. Dit duurde wel een paar seconden en dacht dat Mer het leuk vond. Tot ik mijn tong erbij wilde gebruiken, werden onze lippen van elkaar gescheiden. Ik zag de kwade blik in haar ogen. ''Is het dat ik in je bed lag? Schat weet je nog 6 maanden terug, dat we hier altijd inlagen met plezier erbij of niet.'' Na deze zin lachte ik me kapot en liep de kamer uit. ''Ik hou van je!'' Riep ik nog lachend tegen een gesloten deur. Ik liep de trap af en zag het blonde meisje voor me zicht verschijnen. ''Wat moet je?'' Vroeg ik aan haar. Mijn gezichtsuitdrukking veranderde naar haar vraag. 'Zijn jij en Meredith nog bij elkaar?' Ik wist niet wat ik moest zeggen, maar ik zei maar ''Ja'' en liep het studentenhuis uit. 'Wat zal ik vandaag doen?' Vroeg ik mezelf af. Ik zag dat de lessen weer begonnen en wilde er zelf ook weer naartoe, de oude tijd waar alles goed was. Ik zag Dave in de verte op hetzelfde voetpad staan. Ik ging sneller lopen, maar niet zo erg dat het opviel. Ik kwam eraan en pakte hem aan zijn schouder stevig vast. ''MEEKOMEN JIJ!'' Ik trok hem mee aan zijn kraag van zijn shirt en liep achter een van de schoolgebouwen. ''Waarom heb je Mer lastiggevallen tijdens mijn gevangenisstraf die voor jouw was bedoeld!'' Ik kreeg geen antwoord alleen een grinnikende lach die uit zijn mond floepte. ''Ik waarschuw je, alles wat je het afgelopen jaar hebt gedaan. Ga je een enorme spijt van krijgen en daar ga ik voor zorgen!'' Ik pakte zijn kraag stevig vast, dat hij niet meer op de grond stond en duwde hem tegen de muur aan. Na een paar seconden hem diep in zijn ogen aan te kijken, liet ik hem hard los zodat hij hard viel op de grond. Dave probeerde op te staan, maar het lukte hem niet. Ik liep voorzichtig weg, dat het net leek of er niks gebeurd was.

Meredith

'Je vraagt me wat er aan de hand is?' zei ik en mijn stem schoot door de emoties die door me heen raasden de hoogte in. 'Ik ben zo rustig als wat! En het is trouwens niet omdat je in de gevangenis gezeten -' Mijn zin werd abrupt afgebroken doordat hij zijn lippen op de mijne drukte. Ik probeerde me los te rukken, maar zijn greep op mijn heupen hield me op mijn plek. Voor een kort moment beantwoordde ik zijn kus, omdat ik me zo liet meeslepen, maar toen hij zijn mond opende en zijn tong mijn lippen raakte, duwde ik hard tegen zijn borst zodat hij me wel moest loslaten. Mijn mond zakte half open bij zijn woorden en zeker de manier waarop hij dit zei. 'Zes maanden terug zat je nog niet in de gevangenis!' gilde ik toen hij begon te lachen en de kamer uitrende. Ik gaf hem een duw tegen zijn rug en begon hem uit te schelden. Daarna sloeg ik de deur dicht en rustte er met mijn rug tegenaan. Ik kamde met mijn vingers door mijn haar, terwijl ik mijn snikken probeerde tegen te houden. Ik stond op, griste wat kleding mee en ging douchen. Toen ik klaar was en mijn kleren had aangetrokken, liep ik weer naar mijn kamer voor andere kledij. Ik trok een zwart jurkje aan dat tot de helft van mijn bovenbenen reikte. Het was dan ook nog vrij warm. Ik trok er een geruit hemd over aan, dat ik niet vastknoopte. Daarna pakte ik mijn schooltas en propte er al mijn spullen in. De eerste twee uren had ik vandaag vrij. Na nog wat eyeliner op gedaan te hebben en mijn gsm in mijn tas gepropt te hebben, verliet ik het huis. Ontbijten deed ik niet. Ik had wel wat belangrijkers te doen. De campus was groot, maar na tien minuten rond wandelen, had ik Jake toch gevonden. Hij liep over een pad richting een wat rustigere deel van de campus. Stilletjes kwam ik dichterbij. 'Hoe durf je in godsnaam mijn huis op die manier te verlaten? Je bent nog niets veranderd, klootzak die je bent. Ik snap niet wat ik ooit in jou heb gezien. Met jou samen zijn is de grootste fout die ik ooit in mijn hele leven heb gemaakt. Eikel.' Na dat gezegd te hebben, draaide ik me om en liep in tegenovergestelde richting van hem verder.

Jake

Na de zinnen van Meredith, bedacht ik me pas hoe kinderachtig ik me vanmorgen opstelde tegen haar. Toen ze we liep rende ik achter haar aan en pakte haar bovenarm stevig vast. Ik draaide der om, zodat ze me zag. ''Inderdaad Mer. Ik ben niet veel veranderd in die tijd. Maar daar heb ik mijn redenen voor. Waarom zou ik willen veranderen terwijl ik van je hou en al die tijd in mijn cel doorgebracht te hebben terwijl ik aan jouw dacht. Ik miste je Mer, ik wil door alles waar ik voor moest opdraaien, niet jouw kwijtraken. Zelf heb ik niks gedaan, maar zat daar voor Dave.'' Ik liet haar arm langzaam los en keek haar nog steeds aandachtig in der magische bruine ogen. ''Laat me de rest vertellen van Dave zijn kant.'' Voorzichtig winkelde ik mijn vingers in die van haar en haar hand stevig vast. Ik liep terug naar studentenhuis van Meredith en opende de deur. ''Alsjeblieft Mer, ik wil je alles vertellen. Laat die lessen voor vandaag, dat regel ik wel. Toen ze eindelijk de deur had opengemaakt, liepen we naar weer naar boven toe naar Mer's kamer. Voordat ik het wist keek ik Mer weer aan, het leek of ze bang en verdrietig was. Het verdrietige gedeelte snap ik wel, maar dat bange niet. Ik ging weer op de plek zitten waar ik gister ook zat, maar zonder mijn benen op het bureau te leggen. ''Mer ga alsjeblieft zitten, dit wordt moeilijk voor je. En niet gemakkelijk om te vertellen. Toen ze ging zitten keek ik weer naar beneden, met mijn armen schuin op mijn bovenbenen gedrukt. ''Dave valt je lastig omdat,......... '' Waarom lukt het me niet om dit te vertellen.

Meredith

In mijn gedachten zag het er stoer uit hoe ik gracieus zou weglopen en hem alleen zou laten. In mijn gedachten hoorde ik er zelfs een leuk muziekje bij. Helaas waren mijn gedachten iets te ambitieus. Jake kwam me achterna, pakte me bij mij bovenarmen vast en draaide me om. Ik schrok van deze actie, al zou ik dat nooit toegeven, en wou me van hem los maken. Maar toen begon hij te praten en stiekem wou ik horen wat hij te zeggen had. Zijn woorden maakten die onderdrukte gevoelens van me wakker. Hoe kon hij zich eerst rot gedragen en me dan opeens de liefde verklaren? Dat zou illegaal moeten zijn. Hij liet mijn bovenarmen los en pakte mijn hand vast, verstrengelde zijn vingers met de mijne. Ik liet het toe, tot mijn eigen verbazing. Ik volgde hem zonder morren en al snel kwam mijn studentenhuis dichterbij. Ik aarzelde. Wou ik wel horen waarom Dave me de eerste dagen letterlijk had gestalkt en me daarna nog steeds had lastiggevallen? Wou ik überhaupt met Jake in een leeg huis zijn? 'Ik kan wel een dagje les missen,' gaf ik uiteindelijk toe. Ik zocht in mijn tas naar de huissleutel en ontgrendelde de deur. Weer volgde ik Jake naar binnen en naar boven, maar niet voordat ik de deur weer op slot had gedaan. We hadden al eens gehad dat iemand op klaarlichte dag in onze woonkamer had gestaan, puur om ons te irriteren. Terwijl ik de trap op liep, raasden allerhande emoties door me heen. Ik was vooral verdrietig over dat het zo was gelopen. Jake had me best kunnen vertrouwen, maar dat had hij niet gedaan. Ook voelde ik me erg ongemakkelijk toen we mijn kamer binnen gingen. Nu waren we weer alleen. Jake was... veranderd. Hij kon zo vreemd reageren op alles. Zo had hij gisteren Charlie in een struik geduwd. Ja, hij was eerder agressief geweest, maar niet zonder reden. Eigenlijk wou ik niet met hem alleen zijn; stel dat hij me wat aandeed? Ik wist best hoe sterk hij was en dat boezemde me angst in. Toen hij me aankeek, wist ik gewoon dat mijn ogen mijn emoties weerspiegelden. Daarom keek ik hem niet aan terwijl ik mijn schooltas op de grond zette en zelf op de rand van mijn bed ging zitten. Bij nader inzien leek dit niet de gepaste plek om te gaan zitten, maar toen hij me vroeg te gaan zitten, bleef ik zitten. Hij begon zijn zin, maar leek deze niet af te kunnen maken. 'Jake... kom op nou. Vertel het gewoon. Ik kan het aan,' zei ik.

Jake

''Ik weet dat je het graag wilt weten, maar het is moeilijk om het goed te vertellen zodat je het begrijpt.'' Langzaam keek ik weer naar boven richting Meredith's gezicht. ''Oke, het begon toen we Dave en zijn beste maat Kyle ontmoette. Nadat je 's avonds al naar huis ging en ik daar bleef begon het. Kyle en Dave bleven aan het bier en werden snel dronken. Dave zette zichzelf de hele tijd voor schut, daarom hadden we het gezellig. Maar 's nachts veranderde de zaak. Dave liet zijn plan voor volgende maand zien, terwijl hij zijn lippen weer aan bierflesjes zette. Hij vertelde alles, van hoeveelheden tot bedragen die hij hiervoor ving. Die bedragen klonken goed in mijn oren, dus ik wilde er meer over weten. Hij bood mij en Kyle aan om hem te helpen en we gingen natuurlijk akkoord. Alle nachten van maandag tot donderdag was ik weg om alle handel door te zetten en te regelen samen met Kyle. De conclusie was eigenlijk dat wij het werk van Dave deden. In de nachten dat wij het werk deden, kon hij jouw bestuderen. Later ben ik daar achtergekomen en hebben Dave en ik tientallen gevechten achter de rug. Niemand mocht aan mijn meisje komen, hopelijk nog steeds niet. Nou ja, verder. Kyle is sinds de basisschool al bevriend met Dave, dus die kent hem wel van binnenstebuiten. Kyle heeft meer geheimen van Dave vertelt, hij handelt ook in de prostitutie. Hij ontvoerd meiden en verkoopt ze dan op een soort markt. Daarvoor wilde ik jouw de hele tijd beschermen, dat je niet in zijn buurt kwam en nu nog steeds niet.'' Ik zag haar angstige gezicht. Ik stond op, liep naar haar toe en liet me rustig zakken op het bed naast Meredith. Voorzichtig legde ik mijn arm over haar schouders heen en begon verder te vertellen. ''De dag dat ik opgepakt werd, was niet bepaald een goede timing. Alles wat die dag gebeurde was in de haven. Er zou een vrachtcontainer met het vrachtschip vervoert worden naar HongKong. Dave wilde me bij deze opdracht erbij hebben. Toen alles voltooid was, begon hij te vertellen over zijn andere baan bij de prostitutie. Ik deed net of ik van niks wist. We waren bij de auto aangekomen en bood me 50.000 dollar aan, in ruil voor jouw. Ik werd helemaal gek in mijn hoofd en beukte hem tegen de grond. Ik weet niet eens meer hoe ik hem heb geslaan, geschopt of gestompt. Het enige wat ik nog weet was dat hij helemaal onder zijn eigen bloed zat en net op dat moment de politie kwam. Omdat ik iemand in elkaar sloeg, zagen ze mij voor de drugsdealer. Ik heb ze zoveel keer vertelt dat ik het niet was, maar ze geloofde me niet. In de rechtszaal zaten Dave en Kyle ook. Ze waren allebei getuigen en Kyle verdedigde me, maar Dave gaf me overal de schuld voor. Gelukkig begon hij niet over zijn prostitutie handel. Daardoor heb ik gevangenisstraf gekregen van 8 maanden. Nadat ze me in de gevangenis gestopt hebben, ging mijn gedachte alleen maar naar jouw. Ik weet niet wat hij in de afgelopen maanden met je gedaan heeft, hopelijk niks. Ik hoop echt dat je me nu begrijpt en weet wat je keuze nu is. Ik wil je echt niet kwijt Mer. Je bent me alles.'' Ik keek haar weer aan in der ogen en voelde mijn tranen weer opkomen, maar hield ze tegen om groot te blijven via Meredith.

Meredith

Wat hij vertelde, had ik absoluut niet verwacht. Hij vertelde over het begin van de drugshandel en mijn ogen werden groot toen hij Kyle noemde. De Kyle waar Lis gisteren mee uit was gegaan? Ik kon het Lis toch niet gaan vertellen, of wel? Ze zou me toch niet geloven. Ik knikte bij het drugsgedeelte, maar toen hij over Dave's andere praktijken begon, kromp mijn maag ineen. Eigenlijk had ik dit al wel verwacht; Dave had me dan ook zo vreemd benaderd. Ik zei er nog niets van en luisterde enkel, al zat ee een reusachtig brok in mijn keel dat maar niet weg wou. Natuurlijk werd ik overspoeld door angst bij het horen dat Dave mij had willen verkopen. Zelf zou ik er natuurlijk nooit mee instemmen, maar wat als hij me toch ontvoerd zou hebben? Dave was, net zoals Jake, soms iets te sterk naar mijn gevoel. Jake kwam naast me zitten en legde zijn arm om mijn schouders, alvorens hij verder vertelde. Ook nu luisterde ik zwijgend naar hem en toen zijn uitleg klaar was, keek ik hem aan. 'Jake... je had het me zoveel eerder kunnen vertellen,' zei ik. Ik draaide me een kwartslag om zodat ik tegenover hem zat en legde een hand op zijn wang. 'Wees maar gerust, Dave heeft me niets aangedaan,' zei ik naar waarheid. Ik verzweeg de keren dat hij me geld had aangeboden wel, maar dat was nu niet aan de orde. Toen ik zag dat Jake het moeilijk leek te hebben, stond ik op en ging schrijlings op zijn schoot zitten, zoals ik zo vaak had gedaan, en drukte mijn lippen op de zijne. Misschien was het verkeerd, maar dit leek me de beste manier om hem gerust te stellen en het hem minder moeilijk te maken. Mijn handen gleden onder zijn shirt en al snel belandde het kledingstuk op de grond. Mijn vingers gleden over zijn tatoeages en spieren, waarna ik mijn lippen weer op de zijne drukte. Al snel opende ik mijn mond en liet mijn tong langs zijn onderlip glijden, vragend om toestemming.

Jake

De onverwachte bewegingen die Meredith maakte, had ik niet verwacht. Het gevoel wat ik kreeg, miste ik al die maanden zo lang, dag in dag uit. Toen haar tong over mijn lippen gleed, liet ik haar toe. Ik opende men mond en raakte haar tong aan. Nog steeds zoenend pakte ik tegelijkertijd Meredith's middel vast en duwde mezelf, samen met haar naar beneden zodat we op het bed lagen. Langzaam trok ik me terug om iets te zeggen. 'Mer. Vergeef je me alsjeblieft?' En ik keek haar hoopvol aan, wachtend op een antwoord. Ik kon het niet meer volhouden. Pakte haar nog steviger vast, draaide haar om en ging met mijn lichaam boven haar hangen. Leunend op mijn handen, zodat ze mijn gewicht niet op haar kreeg en zoende haar weer met tong erbij. Door ons gekreun door, vertelde ik tig dingen aan Meredith. 'Mer, ik heb je zo gemist, geloof me.' Ik wist heel goed dat ik niet te ver moest gaan, maar ik wilde dit zo graag na al die maanden. Zoveel moed had ik vandaag niet en stopte. Ik zag de blik van Meredith en ging rechtop tegen het hoofd van het bed zitten. 'Ik wil je niet gebruiken Mer, laten we dit rustig aan doen. Voor je er klaar voor bent.' Ik keek haar weer aan in der ogen en lachte erom. 'Ik kan wel een gentleman zijn, hóór.' en lachte verder. Ik pakte haar hand en trok haar naar mij toe. 'Ik wil je voor nu alleen in mijn armen hebben.' Voorzichtig legde ik mijn armen om haar heen, zodat ze met haar hoofd op mijn borstkas lag. 'Ik hou zoveel van je, dit laat ik Dave niet van me afpakken.' Deze gevoelens die ik heb voor Meredith, gaan niet zomaar weg. Zelfs als ze kwaad om me is, geniet ik er nog van. Nu alleen alles nog afhandelen met Dave.

Meredith

Hij opende zijn mond en verleende me zo de toestemming zijn mond met mijn tong te verkennen. Uiteraard kwam ik zijn tong verscheidene keren tegen, maar dat was dan ook het doel van deze handelingen. Jake greep mijn middel beet en duwde ons beide omver zodat we liggend op het bed lagen. Hij vroeg me of ik hem vergaf en trok er zo'n schattige ogen bij, dat ik een kleine glimlach niet kon onderdrukken. 'Het antwoord lijkt me vrij duidelijk, Jake,' fluisterde ik plagerig in zijn oor, waarna ik een kus op zijn wang drukte. Hij legde me nu helemaal neer en kwam boven me hangen, erop passend dat hij niet op me zou liggen. Hij begon me weer te zoenen, inclusief tong, en zei me dat hij me gemist had. Het liefst had ik 'Hou je kop', gezegd, maar dat leek me nogal ontactvol. Plotseling stopte hij en ik keek hem vragend aan. Deed ik iets verkeerd? Toen hij vertelde dat hij me niet wou gebruiken, rolde ik met mijn ogen. 'Serieus, Jake. Zelfs al zou je me proberen te gebruiken, dan lukt je dat toch niet,' zei ik. Zelf ging ik dan ook maar rechtop zitten, maar niet zonder hem een zachte stomp in zijn ribben te geven toen hij zei dat hij wel een gentleman kon zijn. Hij sloeg zijn armen om me heen en trok me tegen zich aan, zodat ik met mijn hoofd tegen zijn warme borst rustte. Ik liet het even toe totdat ik er best genoeg van had. Ik maakte me los uit zijn armen, negeerde zijn blik en kroop bij hem vandaan, waarna ik hem languit op het bed drukte. Mijn vingers gleden kort over zijn tatoeages - ze bleven me fascineren - en vervolgden hun weg via zijn buikspieren naar zijn broek. Onderweg naar zijn riem, plaatste ik zachtjes mijn nagels in zijn huid, eerder plagend dan irriterend. Met veel vertoon maakte ik zijn riem los. Daarna opende ik zijn broek en liet mijn handen zijn broek inglijden, waarna ik met mijn rechterhand zijn broek wat naar beneden werkte zodat ik de rand van zijn boxer naar beneden kon trekken.

Jake

'Oke, dan zal ik mijn mond houden' Zei ik plagend tegen Meredith, tot mijn ogen groter werden door haar actie. Ze pakte mijn broek en boxer samen en trok ze naar beneden. 'mer....' Voordat ze hem helemaal naar beneden had getrokken, voordat je me ..... zag. Rolde ik haar om, dat ze zelf op het bed lag. 'Eerst jij.' Zei ik met een plagend stemmetje. Ik stond op en keek haar aandachtig aan. Snel maakte ik mijn schoenen los. Hierdoor viel mijn broek gelijk op de grond. Ik liep terug naar het bed en stak mijn arm uit naar Meredith. 'Kom.' Ik hield haar hand stevig vast toen ze op wilde staan. Ze stond net met platte voeten op de grond, pakte ik haar vast bij haar middel en zette der op mijn heupen. Onze lippen gingen weer naar elkaar toe en zoende elkaar heftig. Ik zag in mijn ooghoeken een stukje muur waar niks voor stond en liep ernaartoe. Langzaam drukte ik Meredith tegen de koude muur aan. Mijn handen die eerst onder de bovenbenen van haar zaten gingen naar de achterkant van haar jurk. Op de snelste manier maakte ik de ritssluiting los. Toen hij open was trok ik haar jurk naar beneden, zodat ik haar beha zag. 'Mer!' Schreeuwde ik tussen ons gekreun door. Nog steeds zoenend, liet ik haar weer voorzichtig zakken, zodat ze niet viel. Mijn hoofd ging richting haar linkeroor, 'We hebben het huis toch voor ons zelf?' Vroeg ik met een schattige stem. Ik pakte haar middel weer vast en duwde mezelf tegen haar aan. 'Ik heb een nieuw idee' en haalde mijn wenkbrauwen lachend op. We gingen weer op dezelfde houden staan, Meredith weer op mijn heupen. Ik opende de deur en sloot hem achter me. Voorzichtig liep ik de trap af, ik wilde niet dat ze viel. Eindelijk op de begaande grond aankomen liep ik naar de keuken toe. In het midden van de keuken stond een keukentafel, ik zette haar erop en sloot alle gordijnen vluchtig die voor de keukenramen hingen. Ik liep weer terug naar Meredith en ging binnenin haar geopende benen staan. Ik zag haar roze lippen weer naar me toe gaan, vluchtig zette ik de mijne erop en werkte weer met mijn tong. Voorzichtig trok ik haar jurk helemaal naar beneden, zodat hij op de grond belandde. Ik zette mijn beide handen op haar schouders en duwde haar zachtjes op de keukentafel. Net voordat ze helemaal plat op de keukentafel lag, schoven mijn handen onder haar rug en maakte het slot van haar beha los. Ik schoof mijn handen weer rustig weg en pakte met een hand de beha van haar borsten af en gooide hem op een keukenkastje. 'Ik heb zoveel van je gemist.' Zei ik toen ik haar lief bekeek. Ik ging met mijn lippen weer richting haar mond, terwijl mijn handen tegelijkertijd naar haar borsten gingen. Ik voelde en ruw aan, deze twee accessoires van Meredith had ik zoveel gemist. Een van mijn handen ging over haar lichaam naar haar slipje. Met mijn middelvinger pakte ik haar slipje vast en met mijn wijsvinger mijn boxer. Ik trok je allebei op hetzelfde moment naar beneden en drong meteen binnen bij haar.